Deze blog staat in het teken van de informatieplicht van de dienstverrichter ter zake van diens algemene voorwaarden (art. 6:230c BW). De dienstverrichter kan naast de normale terhandstellings- en terbeschikkingstellingsmogelijkheden (zie blog: ‘het vertrekken van algemene voorwaarden’) op twee andere wijzen zijn algemene voorwaarden verstrekken aan zijn wederpartij, namelijk middels: (i) terinzagelegging en/of (ii) mededeling van een webadres.

In de praktijk is gebleken dat het begrip ‘dienst’ – en daarmee het begrip dienstverrichter – ruim dient te worden geïnterpreteerd. Dat een makelaar en een architect zijn aan te merken als dienstverrichter behoeft weinig toelichting, maar dat is veel minder evident bij een aannemer. Toch sluiten wij niet uit dat ook aannemers te kwalificeren zijn als dienstverrichter. Dat komt voornamelijk door het Visser Vastgoed-arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU). In dit arrest overweegt het HvJ EU dat detailhandel onder de reikwijdte van de Dienstenrichtlijn valt, terwijl ook dat voorshands niet direct voor de hand ligt. De relevante toets is of er sprake is van “het aanbieden van goederen of diensten op een bepaalde markt” en aannemers lijken daar evenzeer als detailhandelaren aan te voldoen.

Ad i) Terinzagelegging

Een dienstverrichter kan volstaan met het ter inzage leggen van zijn algemene voorwaarden op de plaats waar de dienst wordt verricht of waar de overeenkomst wordt gesloten. Wij geven een voorbeeld ter illustratie:

Een autoverhuurder heeft op zijn kantoor een balie ten behoeve van zijn dienstverlening: de verhuur van auto’s. Op deze balie heeft hij een bakje waarin hij zijn algemene voorwaarden heeft gelegd. De (toekomstige) huurder is dan zelf verantwoordelijk om deze voorwaarden (tijdig) te pakken bij het sluiten van de overeenkomst. De autoverhuurder voldoet reeds aan zijn informatieplicht door de aanwezigheid van de voorwaarden op de balie.

Ad ii) Mededeling van een webadres

Een tweede mogelijkheid voor een dienstverrichter is door mededeling te doen van een webadres waarop de algemene voorwaarden staan vermeld. Wij geven wederom voorbeelden ter illustratie:

Een architect wil zijn algemene voorwaarden van toepassing verklaren ten behoeve van zijn dienstverlening: het ontwerpen van werken. De architect kan op twee eenvoudige manieren aan zijn informatieplicht voldoen:

1. Het in zijn offerte opnemen van de volledige URL waar de voorwaarde (rechtstreeks) zijn te raadplegen.
2. Het per e-mail versturen van een duidelijke hyperlink die (rechtstreeks) leidt tot de algemene voorwaarden.

In voornoemde gevallen is het aanhechten of meesturen van de algemene voorwaarden dus geen verplichting. Wel is het van belang dat de URL of de hyperlink leiden naar een website waarop de algemene voorwaarden gemakkelijk toegankelijk zijn voor de wederpartij. Het volstaat niet om naar de algemene homepage te verwijzen waarbij de wederpartij dan middels een zoekactie onder kopjes als “algemene informatie” of “over ons” de voorwaarden kan vinden.

Wilt u meer informatie over de verlichte informatieplicht van de dienstverrichter, neemt u dan gerust contact op met onze specialisten Colin Nelemans en Tessa Meijlink.